عکس

ارسال شده توسط منصوری قزالحصاری در 89/6/5:: 11:17 صبح

ادامه مطلب...

نظر

پیام

ارسال شده توسط منصوری قزالحصاری در 89/6/3:: 4:58 عصر

 تا چیزی از دست ندهی چیز دیگری بدست نخواهی آورد این یک هنجار همیشگی است . اُرد بزرگ  

نظر

آینده ی کشاورزی

ارسال شده توسط منصوری قزالحصاری در 89/6/3:: 4:34 عصر

  هدفمندی یارانه ها برای بخش کشاورزی امسال اجرا نمی شود:
    با وجودی که کشاورزان از اثرات اجرای هدفمندی یارانه ها بر هزینه های خود می گویند اما وزیر جهاد کشاورزی می گوید که هدفمندی یارانه ها سال اول در بخش کشاورزی اجرا نمی شود و حذف یارانه حامل های انرژی در این بخش نیز تدریجی و ترجیحی خواهد بود. خلیلیان به طرح جامعی برای پشتیبانی از بخش کشاورزی با اجرای هدفمندی یارانه ها اشاره می کند و می گوید: برای بهینه سازی مصرف سوخت در واحد های مرغداری و دامداری طرحی داریم که در مجموع 27 هزار و 500 واحد تولیدی را در بر می گیرد. همچنین در خصوص بهینه سازی مصرف سوخت در مزارع، طرح جایگزینی تراکتور و کمباین های فرسوده به تعداد 150 هزار دستگاه دنبال می شود. وی افزود: با اصلاح سیستم حرارتی گلخانه های کشور در راستای بهینه سازی مصرف سوخت 5 هزار گلخانه تحت پوشش قرار خواهد گرفت که این کار حدود 7 هزار و 600 میلیارد تومان اعتبار نیاز دارد که 2 هزار و 500 میلیارد تومان آن را دولت کمک کرده و مابقی نیز از طریق تسهیلات بانکی تامین می شود. وزیر جهاد کشاورزی با بیان این که اجرای این طرح ها به کاهش 2 میلیارد و 200 میلیون لیتر سوخت در سال منجر خواهد شد، ادامه داد: در عین حال 2 یا 3 طرح تکمیلی اصلاح و احیای باغات و بهینه سازی مصرف آب در بخش کشاورزی در سطح 3 میلیون و 300 هزار هکتار دنبال می شود که برای بهینه سازی مصرف آب 5 هزار و 100 میلیارد تومان اعتبار اختصاص داده شده است.
    خلیلیان تصریح کرد: اعتباری معادل 6 هزار و 450 میلیارد تومان نیز برای پرداخت مستقیم به کشاورزان پیشنهاد داده ایم چرا که اعتقاد داریم این اقدام باید در کوتاه مدت دنبال شود تا اثرات جانبی طرح برای کشاورزان خنثی شود.خبراز:(جمال الدین منصوری)

نظر

تعریف

ارسال شده توسط منصوری قزالحصاری در 89/6/3:: 3:18 عصر

کشاورزی:

کشاورزی به تولید مواد غذایی و کالا از راه زراعت و جنگل داری و دامداری است.کشاورزی همان چیزی است که به ظهور تمدن منجر شد. مطالعه کشاورزی به نام علم کشاورزی شناخته می شود.

کشاورزی شامل طیف وسیعی از تخصص ها و فنون ، از جمله راه هایی برای گسترش زمین های مناسب برای زراعت گیاه ،حفر کانال ها و فرم های مختلف آبیاری می باشد.

در دنیای امروز با نگرانی های موجود و کمبود منابع نیاز است تا کشاورزی را به سوی کشاورزی پایدار (مثلا کشاورزی زیستی) یا کشاورزی فشرده (مثلا صنعتی) پیش ببریم تا بتوانیم نیاز ها را در آینده برطرف نماییم.

زراعت مدرن ، اصلاح نباتات ، سموم ،دفع آفات و کود و پیشرفت های تکنولوژیک به شدت باعث افزایش بازده محصول می شوند ولی باید در نظر داشت که این محاسن در کنار عیوبی چون آسیب گسترده زیست محیطی و اثرات منفی سلامت انسان حاصل می شوند. ^[?]

شیوه های مدرن در دامپروی نیز به همین گونه است یعنی با افزایش تولید گوشت ما مشکلاتی چون ستم به حیوانات و طبعات بهداشتی ناشی از آنتی بیوتیک ها ، هورمون رشد ، و سایر مواد شیمیایی که معمولا در تولید گوشت های صنعتی استفاده می شود را داریم.^[?]

محصولات کشاورزی را می توان به صورت عمده به غذاها ، الیاف ، سوخت ، مواد اولیه ، دارو و زینت آلات تقسیم نمود.

غذاهای عبارتند از غلات ، سبزیجات ، میوه ها ، و گوشت. الیاف عبارتند از پنبه ، پشم ، کنف ، ابریشم و کتان. مواد خام مانند چوب.

مخدره عبارتند از تنباکو ، الکل ، تریاک ، کوکائین. از دیگر مواد مفید توسط گیاهان ، از رزین می توان نام برد. سوخت های زیستی شامل متان از زیست توده ها ، اتانول و بیودیزل.

در سال ???? ، حدود یک سوم از کارگران جهان در بخش کشاورزی شاغل بودند. اگرچه در سال ???? تعداد کمتری در بخش کشاورزی مشغول بودند اما به دلیل آگاهی کشاورزی در سال ???? این آمار به سرعت افزایش یافته.

همچنین در بخش های دیگر کشاورزی مانند اقتصاد کشاورزی هم تعداد قابل ملاحظه ای مشغول به کار اند. ^[?]

با این که بیش از یک سوم جمعیت جهان در این بخش مشغول اند ولی این بخش تنها ?? از سود خالص جهانی را به خود اختصاص داده است.

نظر

تربت

ارسال شده توسط منصوری قزالحصاری در 89/6/3:: 3:9 عصر

تُرْبَتِ‌‌جام، شهرستان و شهری در استان خراسان رضوی.
شهرستان تربت جام: این شهرستان با 185،8 کم‍ 2 وسعت، در شمال غرب استان خراسان رضوی واقع شده، و از شمال به شهرستان سرخس، از شمال غرب به شهرستان مشهد، از غرب به شهرستان فریمان، از جنوب غرب به شهرستان تربت حیدریه، از جنوب به شهرستان تایباد، و از شرق و شمال شرق به کشورهای افغانستان و ترکمنستان محدود است ( فرهنگ...،چ 1384ش، 5؛ اطلس...، 108). تربت جام تا 1330ش یکی از بخشهای شهرستان مشهد از استان نهم (خراسان) به شمار می‌آمد و در همان سال به شهرستان ارتقا یافت ( فرهنگ، همانجا). این شهرستان براساس قانون تقسیمات کشوری در 1384ش، مشتمل بر 5 بخش به نامهای مرکزی، نصرآباد، صالح‌آباد، بوژگان (بوزجان) و پایین جام، 10 دهستان و 3 شهر به نامهای صالح‌آباد، نصرآباد و تربت‌جام است ( نشریه...، 21). براساس سرشماری 1375ش، جمعیت شهرستان تربت‌جام 349،210 تن بوده است (سرشماری...، شانزده).
شهرستان تربت‌جام دارای دو ناحی? کوهستانی و دشتی است (فرهنگ، همان چ، 6). بلندیهای شهرستان تربت‌جام بیشتر در جنوب غربی، مرکزی و شمال شهرستان است و کوههای بِزد (821،2 متر)، شاه‌نشین (117،2 متر) و بیبند (955،1 متر) از مهم‌ترین ارتفاعات آنجا ست (همانجا). رود مرزی هریرود که بخشی از مرزهای ایران و افغانستان را تشکیل می‌دهد و همچنین جام‌رود که یکی از شاخابه‌های هریرود است، از مهم‌ترین رودهای تربت‌جام به شمار می‌آیند (افشین، 2/ 319-320).
تربت‌جام آب و هوایی نیمه‌صحرایی، تابستانهایی گرم و خشک و زمستانهایی سرد دارد و از مناطق خشک و کم بارش است. بادهای محلی فَراه، 120 روزه و سیاه بوبک که هر یک در فصولی از سال می‌وزند، از دیگر ویژگیهای آب و هوایی این شهرستان است (جعفری، 287؛ فرهنگ، همان چ، 11، 19).
اقتصاد این شهرستان بر کشاورزی، دامداری و معدن استوار است. کشاورزی به سبب شرایط آب و هوایی رونق دارد و آب آن از رودخانه‌ها و منابع آب زیرزمینی تأمین می‌شود. گندم، جو، ذرت و محصولات باغی از مهم‌ترین فرآورده‌های کشاورزی تربت‌جام است. دامداری و پرورش طیور نیز در این شهرستان به صورت صنعتی و سنتی رواج دارد. بخش معدن از دیگر منابع اقتصادی تربت‌جام است. زغال سنگ، سنگ نمک، بتونیت، سیلیس، سنگ ساختمانی، اندالوزیت، طلا و تنگستن از مهم‌ترین کانیهایی است که از معادن این شهرستان استخراج می‌شوند. بخش صنعت در این شهرستان رشد کمتری دارد و بیشتر محدود به صنایع دستی می‌شود. قالیهای تربت‌جام با نقشهای کشمیری، شال، یعقوب‌خانی و ترکمنی از شهرت خاصی برخوردار است (فرهنگ، همان چ، 28، نیز چ 1363ش، 26).
شهر تربت‌جام: این شهر که مرکز شهرستان تربت‌جام است، در °35 و ´16 عرض شمالی و °60 و´ 37 طول شرقی و در ارتفاع 910 متری از سطح دریا واقع است (پاپلی، 142) و در سرشماری 1375ش دارای 102،65 تن جمعیت بوده است (سرشماری، چهل).
پیشین? تاریخی: منطقه‌ای که امروزه تربت جام خوانده می‌شود، در منابع تاریخی و جغرافیایی نخستین سده‌های اسلامی به صورت جام یا زام آمده است. علت تغییر نام آن به تربت‌جام به سبب وجود آرامگاه احمد جام، ملقب به ژنده‌پیل از عارفان سد? 6ق در آنجا بوده است. نخستین آگاهیها دربار? ناحی? جام به دور? فتوحات اسلامی در خراسان باز می‌گردد. به گزارش بلاذری، عبدالله بن عامر بن کریز در 29ق/650م به روزگار خلافت عثمان در جریان پیشروی از فارس و کرمان به سوی خراسان، ابوسالم یزید بن جرشی را به ناحی? زام که در آن زمان از توابع نیشابور به شمار می‌رفت، گسیل داشت و وی آنجا را به جنگ گشود (ص 567- 568).
جغرافی‌نویسان اسلامی تا دور? مغول عموماً جام را یکی از رستاقها یا کوره‌های تابع نیشابور به مرکزیت شهر بوزجان یاد کرده‌اند. اهمیت این ناحیه و مرکز آن در این دوره بیشتر به‌سبب عبور راه نیشابور به‌هرات از آنجا بوده است (ابن رسته، 171، 172؛ اصطخری، 297؛ مقدسی، 300، 319). مؤلف‌ حدودالعالم پوژگان را شهرکی با کشت و برز بسیار که در آنجا کرباس بافته می‌شده، توصیف کرده است (ص 91). اما این دسته از منابع اشاره‌ای به وضع شهر یا روستای جام ندارند. وضعیت شهر یا روستای جام تا دور? ظهور و گسترش فعالیتهای شیخ احمد جام در منطق? جام و در مراحل بعد، تشکیل سلسل? مشایخ و بناهای وابسته به خانقاه احمد جام در آنجا، چندان روشن نیست.
یاقوت مقارن با حمل? مغول به خراسان، زام را یکی از کوره‌های نیشابور با 180 روستا به مرکزیت بوزجان نوشته است (2/909). به‌گزارش همو، بوزجان شهرکی بر سر راه‌ نیشابور به ‌هرات بوده‌است که با نیشابور 4‌مرحله، و با هرات 6 مرحله ‌فاصله داشته است و از آنجا گروه کثیری از دانشمندان ‌برخاسته‌اند (1/756).
اگرچه در ذکر هجومهای مغولان به ایران، از جام و نواحی آن نامی به میان نیامده است، اما این ناحیه نیز می‌بایست چون دیگر نواحی خراسان از حمل? مغول آسیبهای بسیاری دیده باشد؛ ولی در دوره‌های بعد آبادانی و شکوفایی گذشت? خود را بازیافته، و محصولات کشاورزی آن افزایش یافته است (نک‍ : حمدالله، 153-154؛ پتروشفسکی، 1/155-157).
تا سد? 7ق بوزجان همچنان مرکز ولایت جام بود، اما با برآمدن شیخ احمد جام ژنده‌پیل (441-536ق/ 1049-1142م) و تأسیس خانقاه، تحولی در این منطقه روی داد و بوزجان به تدریج مرکزیت خود را از دست داد و تربت شیخ جام جای آن را ‌گرفت. در دور? حکومت ایلخانیان، منگوقاآن به پاس خدمات خاندان کرت، حکومت ولایتهای جام، باخرز، هرات، پوشنگ و مناطق دیگر را به ملک شمس‌الدین محمد (حک‍ 643-676ق) واگذارد (اقبال، 368).
در 696ق/1297م میان سپاهیان غازان و امیر نوروز، فرمانده اردوی مغول در خراسان، در جام نبردی درگرفت که سرانجام امیر نوروز به دست دانشمند بهادر، فرمانده سپاه غازان شکست خورد و کشته شد (رشیدالدین، 107-116؛ سیفی‌هروی، 421-429). در 719ق/ 1319م، یسور از شاه‌زادگان مغول، به جام حمله برد و خواستار ملاقات با شیخ‌الاسلام شهاب‌الدین جام از مشایخ شهر شد، اما شیخ نپذیرفت و در تربت‌جام به قلعه‌ای پناه برد. لشکریان شاه‌زاده یسور، آن قلعه را محاصره کردند و بسیاری از مدافعان قلعه را کشتند (عبدالرزاق، 1/80- 85؛ حافظ ابرو، ذیل...، 151-154).
در حدود سال 738ق/1337م سربداران بخشهای بزرگی از خراسان از جمله جام را به تصرف درآوردند (ابن‌بطوطه، 397؛ دولتشاه، 280). ابن‌بطوطه، سیاح سد? 8ق/14م در شرح مشاهداتش از شهر جام ــ که در مسیر خود از هرات وارد آنجا شده بود ــ آن را شهری متوسط و زیبا با باغها و درختان از جمله درختان توت بسیار و چشمه‌های فراوان توصیف کرده است؛ به گزارش او در این شهر ابریشم بسیار تولید می‌شده است. او همچنین به ملاقات خود با شهاب‌الدین احمد جامی، از نوادگان شیخ احمد جام اشاره کرده است. به گفت? او شهاب‌الدین احمد جامی مردی ثروتمند و دارای مکنت فراوان بوده، و ادار? شهر را برعهده داشته، و از پرداخت مالیات دیوانی نیز معاف بوده است (ص 400).
ازدیاد قدرت و منافع سیاسی و اقتصادی مشایخ جام در نیم? دوم سد? 8ق، آنان را درگیر قدرت و تحرکات سیاسی منطقه کرده بود، چنان‌که در 752ق/1351م خواجه معین‌الدین جامی از اشراف و مشایخ جام، به‌رغم پیوند نسبی که با ملک معزالدین حسین کرت داشت، با امیر غَزغَن، حاکم ماوراءالنهر رابط? پنهانی برقرار ساخت و از ملک معزالدین بدگویی کرد که منجر به بروز جنگ میان این دو امیر شد (اسفزاری، 2/13-16؛ میرخواند، 4/810- 811؛ نیز نک‍ : امام، 19).
در جریان لشکرکشی امیرتیمور گورکانی به خراسان در 782ق/1380م، جام به تصرف او درآمد (شرف‌الدین، 350). لشکرکشیها و دیدارهای مکرر تیموریان از جام و زیارت مرقد شیخ احمد جام (حافظ ابرو، زبدة...، 1/113، 2/715) و تکریم مشایخ و بزرگان جام را می‌توان سیاست کلی تیموریان در جلب افکار عمومی، برای مقابله با حکومت‌گران محلی مانند آل کرت دانست (منز، 23-24). در این دوره فعالیتهای عمرانی در این ولایت صورت گرفت که از جمل? آن می‌توان به ساخت «خانقاه مسافر پناه» اشاره کرد (نک‍ : خواندمیر، 165). از دیگر فعالیتهای عمرانی در این دوره ساخت بقع? شیخ جام است که در 733ق/1333م برپا شد. در دور? شاهرخ میرزا ساخت بناها و عمارتها نیز گسترش یافت. این عمارتها شامل گنبدخانه، خانقاه، مدرسه و چند مسجد از جمله مسجد کرمانی، رواق و جامع است. تیمور در سمت شمالی این محوطه طرح خانقاهی ریخته بود که چیزی از آن باقی نمانده است (قیصری، 68- 85؛ پیندر ویلسن، 751-754).
حافظ ابرو در سد? 9ق/15م ولایت جام را از توابع و نواحی هرات برشمرده که در آن انواع میوه به عمل می‌آمده، و آب آن از رودخانه و کاریز تأمین می‌شده است و از قرای مشهور آن به بوزجان که دارای دیوار بوده، و تربت که مزار شیخ جام در آن بوده، و بازاری نیز داشته، اشاره کرده است (تاریخ، 40-41).
جام در دور? صفویه یکی از منزلگاههای مهم بر سر راههای ارتباطی خراسان و نواحی شرقی آن بود و به همین سبب از نظر سیاسی و نظامی نیز اهمیت یافت. این ناحیه در دور? شاه طهماسب صفوی توسط طایف? ذوالقدر، از قزلباشان اداره می‌شد (اسکندربیک، 1/153؛ مستوفی، 98). در این دوره ازبکها در حمله به خراسان، بارها جام و نواحی آن را چپاول کردند‌(نیز نک‍ : اسکندربیک، 1/ 88 -91، 152-154؛ روملو، 274- 279). مقابل? امیران قزلباش با ازبکها در مسائل فرهنگی و جمعیتی این شهر بی‌تأثیر نبود. همچنین در این دوره مستنصربالله، امام وقت اسماعیلیان، شخصی به نام ملاعبدالرحمان را برای دعوت مردم به این فرقه به جام فرستاد (فدایی، 133).

نظر