خیانت و سکوت خواص:
وقتی وقایع و ماجراهای صدر اسلام را مرور می‌کنیم با تاکید بسیار به انتقاد از مسببین ماجراهای تلخ بعد از وفات پیامبر(ص) می‌پردازیم. وقتی ماجرای فدک را مرور می‌کنیم می‌گوییم کاش آنجا بودیم و مانع حرمت شکنی ظالمین در حق بانوی اسلام می‌شدیم. وقتی ظلم 25 ساله بر مولایمان علی(ع) را می‌خوانیم و می‌شنویم با بغض و اندوه می‌گوییم کاش آنجا بودیم. گاهی هم از خود می‌پرسیم پس یاران پیامبر و مسلمانان کجا بودند؟ اختلاف حضرت امیر با چه کسانی بود؟ آیا با دشمنان خارجی و کفار می‌جنگیدند؟ چگونه شد که با فرزند رسول خدا چنان کردند؟ با امام علی(ع) که در نزدیکی و برادری‌اش با پیامبر هیچ‌کس شبهه‌ای نداشت آن کردند که به قول امیرالمومنین تیغ در گلو و استخوان در چشم بود. یادآوری واقعه کربلا آنچنان آتشی بر جانمان می‌افکند که آرزو می‌کنیم ای کاش در میان صحابه امام بودیم تا او آنچنان در میان خیل کوردلان مسلمان نما یکه و تنها نمی‌ماند.
راستی اگر ما در آن زمان بودیم جزو کدام دسته قرار می‌گرفتیم. تاریخ برای عبرت است، برای درس گرفتن. ما در کجای تاریخ ایستاده‌ایم، در تحولات اجتماعی و حوادث روز جزو کدام دسته‌ایم؟ جزو عوام یا خواص. پخش هفتمین قسمت مجموعه تاریخی مختارنامه درس‌های بسیاری داشت تا عبرتی باشد برای دوران امروز ما، درس سلیمان ابن صرد خزاعی از بزرگان کوفه که به جای حمایت از پسرعموی امام حسین (ع) جنگ با ابن زیاد را مکروه دانست و آن شد که مسلم در میان کوچه پس‌کوچه‌های کوفه تنها ماند و تنها به شهادت رسید. مختار با درک تاثیر سکوت و بی‌طرفی سلیمان بود که با شنیدن ماجرا، سردار ایرانی «کیان» را نهیب زد که بشتابد و به هر نحو ممکن سلیمان را به موضع‌گیری مجاب کند تا ابن زیاد از سکوت او فریب نکند و نتازد بر یاران اندک مسلم. موضع سلیمان بدعتی خطرناک بود که سران قبایلی که ده‌ها هزار امضا برای یاری فرزند رسول خدا جمع کرده بودند، دردانه پیامبر را تنها بگذارند و لعن و نفرین ابدی آسمانیان و زمینیان را به جان بخرند. این‌که در روزگار ما رهبر انقلاب بارها بر نقش خواص تاکید می‌کنند به خاطر نقشی است که این قشر از جامعه در هدایت و احیانا جهالت عوام دارند، خواصی که اهل بصیرت، تحلیل، نظر و صاحب رای هستند و در جامعه مورد استناد قرار می‌گیرند. در شرایط فتنه نقش خواص حفظ یکپارچگی و اتحاد در برابر دشمن و تبیین حقایق برای خودی‌هاست نه دودستگی و القای اختلاف.
در حالت اول خواص به خاموش کردن فتنه کمک می‌کنند و در حالت دوم به عمیق‌تر شدن آتش فتنه، از این روی نقش خواص در این زمان بسیار کلیدی است.در شرایط حاضر و در حالی که دشمن از بدبین کردن مردم به نظام ناامید شده است، تمام کسانی که مساله دودستگی میان خواص را پررنگ می‌کنند، در روشن نگه داشتن فتنه زیر خاکستر دخیلند، چه به صورت آگاهانه و چه به صورت ناآگاهانه.
این همان نکته‌ای است که رهبر انقلاب در دیدار نمایندگان مجلس خبرگان تاکید کردند: «نخبگان و خواص باید در فتنه با بصیرت به روشنگری جامعه بپردازند و بسیار مراقب باشند؛ زیرا برخی اوقات سکوت و کنار کشیدن آنان کمک به فتنه است»
